Ewa

Udało mi się porozumieć z moim Krytykiem, wejść z nim w dialog, a dzięki temu bardziej “dogadałam” się z samą sobą. Mój krytyk nabrał ludzkich kształtów, od teraz ma swoje silne i słabe strony. Jednym słowem przestał być wszechmogący. Automatycznie sama zgodziłam się na siebie samą w ten sam sposób: mam mocne i słabe momenty i nie muszę być idealna.

Jestem pewna, że George (bo okazało się, że tak nazywa się mój wewnętrzny Krytyk) odgrywa nowa role w moim życiu. Właśnie uzyskał awans i stał się PRZEWODNIKIEM-SOJUSZNIKIEM w mojej podróży. Sesje grupowe to miła odmiana dla mnie. Do tej pory brałam udział w sesjach indywidualnych i skupiałam się tylko na sobie. Grupa pozwoliła mi spojrzeć na Krytyka szerzej. Każda z Nas odbiera otaczającą rzeczywistość inaczej, ma inny pomysł na swego Krytyka. Fantastycznie było uczyć się od innych. Bardzo pomocne były komentarze Oli, do tego co mowiłyśmy i jej indywidualny stosunek do Nas. Dodatkowo dużo pozytywnej energii dało się wyczuć w naszej grupie ( zwłaszcza tydzień temu ).

Ela

Po programie mój Krytyk jest trochę bardziej wyrozumiały, mówi łagodniejszym głosem, częściej “pozwala” na porażki. Nie zawsze, ale czasami mogę wejść z nim w dialog. Sesje grupowe dały mi poczucie większego zrozumienia, wspólnych problemów, że nie jest się z tym samemu.

Ania

Z programu wyniosłam zmianę myślenia o tym czym jest  Krytyk. Porozumienie z Krytykiem. Większe rozumienie siebie Dla mnie najważniejszy był Fakt, że w krótkim czasie zadziała się zmiana. Myślę, że ogólnie zrobiłam się uważniejsza na moje myślenie.

Krzysztof

Ja się uspokoiłem i zmieniłem pracę. Wcześniej tylko myślałem o zmianie ale Ola pokazała mi jak myśleć. Zrozumiałem, że cały ten stres, wszystkie wątpliwości, czarne myśli w mojej głowie to tylko myśli. Moje myśli, a jeśli moje to mogę je zmieniać. Ale nie tak jak do tej pory próbowałem, wmawiając sobie, że to jest bzdura. Działało na chwilę ale i tak ze stresowałem się. Nie mogłem spać. Zobaczyłem że mogę negocjować sam ze sobą. Mam myśl i mogę ją zmienić.

Renata

Byłam zmęczona swoimi natrętnymi, negatywnymi myślami.  Dzięki warsztatom, zaczęłam się bardziej przyglądać, co dzieje się w mojej głowie, byłam świadoma wcześniej swojego natłoku myśli, ale nadanie im “fizyczności” pozwoliło je bardziej poukładać, poznać i lepiej zrozumieć. 
Najbardziej podobały mi się ćwiczenia ( tabelki) i rozmowy w małych grupach.

Czuję, że potrzebuje więcej czasu żeby głębiej przekopać  własne myśli,  przejść przez kolejne warstwy, nie czuje się zmęczona tematem, wręcz przeciwnie chciałaby poznać go głębiej.

Ela

Wzięłam udział w warsztacie. Skłoniło mnie, moje dążenie do perfekcji, ciągłe przekonanie, że wszystko robię niewystarczająco dobrze, niska samoocena, kompleksy.. to wszystko zaczęło mi przeszkadzać w codziennym życiu. Kosztowało/kosztuje mnie to mnóstwo energii. Pomyślałam, że te warsztaty to może być coś, co mi pomoże.

Szczerze to na początku przed pierwszym spotkaniem miałam mieszane uczucia. Pomyślałam,” po co mi to? Ale zapłaciłam to szkoda, żeby pieniądze przepadły. Spróbuję.” Słuchając materiałów powoli zaczęło mi się rozjaśniać w głowie. Zaczęłam powoli zmieniać myślenie. Co uważam za “mój sukces”? Będę swobodniej rozmawiała po holendersku. Zrobię błąd, trudno. Nie musi być idealnie, ważne bym się dogadała. Myślę, że to będzie duży krok który bardzo pozytywnie wpłynie na moje dalsze życie.

Agnieszka

Dzięki warsztatom, prowadzonym przez p. Olę zaczęłam odzywać się w pracy i mówić o swoich pomysłach. Wcześniej bałam się odezwać, ponieważ wydawało mi się, że to co mam do powiedzenia jest głupie. Potem złościłam się na siebie kiedy ktoś przedstawił podobny pomysł i został pochwalony. Teraz nie zastanawiam się nad tym że ktoś może mnie skrytykować, po prostu mówię co mi się wydaje słuszne. Wierzę, że jeśli coś wymyśliłam to ma to sens. Znikło gdzieś napięcie i stres, jestem teraz swobodna i mniej się wszystkim przejmuję. 

Joanna

Dla mnie warsztaty okazały się bardzo pomocne .

Coś, co mnie męczyło i negatywnie wpływało na moje samopoczucie , zostało ogarnięte w taki pozytywny sposób . Pisze w pozytywny, bo bardziej skupiało się rozwiązaniu niż zbyt długim przyglądaniu się przyczynom, przeszłości .Tego mi brakowało .

Pracowałam na tym krytykiem w terapii indywidualnej, ale poza wglądem że patrzę na siebie oczami mamy , nie umiałam tego przełożyć na praktyczne poradzenie sobie z tym negatywnym wewnętrznym monologiem . Wiec warsztat był dla mnie mega ważny, bo dotykał tematu, z którym nie umiałam jakoś sensownie ruszyć do przodu .

Dla mnie oprócz samych spotkań, bardzo przydatne były materiały z konkretnymi propozycjami pracy i te ćwiczenia do mnie trafiły i nadal z nich korzystam , przede wszystkim z tabelki z tym magicznym pytaniem jak chciałabym się czuć :)

Wcześniej to zmieniałam myśli bardziej z poziomu na to jakie byłyby prawidłowe, właściwe, zdrowe i to był jakiś trud , a jak zaglądam w siebie i pytam jak się chce czuć , to jest to jakieś lekkie :) Na warsztacie znajdowałam takie właśnie perełki, które pozwoliły mi ruszyć do przodu ze zmiana. Takie mocne doświadczenie zmiany miałam tylko raz podczas warsztatu w Himalajach

Marta

Nie przypuszczałam, że zdecyduję się kiedykolwiek, na udział w sesji grupowej. Jakoś wydawało mi się, że nie będę w stanie, się otworzyć przed grupą obcych mi ludzi. Zaskoczyło mnie, że nie mam oporów się odezwać, że nie czuje się od uczestników gorsza. Każdy z nas ma różne zawirowania w życiu, z którymi nie zawsze potrafimy sobie poradzić. Dzięki sesjom grupowym, dowiedziałam się i przekonałam, że nie tylko ja mam w sobie taki nieprzychylny głos.

Sam udział w sesji jest dla mnie cenny. Dla mnie to nowe doświadczenie w życiu, a w szególności istotne, kiedy przez życie idzie się ścieżką, której zna się każdy milimetr, każda nowość powoduje dodatkowe, nieprzyjemne przeżycia. Dowiedziałam się, że Krytyk wcale nie musi być taki straszny, wystarczy go oswoić ;)

Tomek

Czy, gdy chciałem zrobić coś nowego, zawsze pojawiały mi się w głowie myśli typu: „na co Ci to?”, „jak Ty sobie z tym poradzisz?”, „to dla Ciebie za trudne, zobacz innym też się nie udało”, „za kogo Ty się masz, że myślisz, że Ci się uda?”, „przecież dobrze jest tak, jak jest”, „co inni pomyślą?”, „tylko się ośmieszysz”?   

Wiele razy się słuchałem tych myśli, wycofywałem się …a później często żałowałem swojej decyzji. Wziąłem udział w warsztatach, aby dowiedzieć się coś więcej o tych krytycznych myślach i jak sobie z nimi poradzić.  

W trakcie warsztatów dowiedziałem się, kilku istotnych rzeczy. Po pierwsze, nie zawsze krytyczna myśl będzie taka wyraźna, ale może za to być jakaś zmiana w ciele, na przykład spięcie mięśni, a krytyczne myśli będą się chowały jakby w drugim planie. Po drugie, i to chyba najważniejsza lekcja, którą wyniosłem z warsztatów, to to, że mogę podjąć dialog z „Wewnętrznym Krytykiem” i dowiedzieć się więcej: o co mu chodzi? Dlaczego mówi do mnie w taki sposób, który mnie zniechęca? Oraz jak poprosić o wsparcie.  

Dopiero co zaczynam stosować nowe podejście do krytycznych myśli, ale mogę powiedzieć, że odnoszę wrażenie, że te krytyczne myśli przestają być już takie straszne, i że przestałem je traktować jako „prawda ostateczna, z którą się nie dyskutuje”.  

Beata

Mieszkam w Norwegii i choć jestem tu już od roku, ciągle bałam się mówić w tym języku. Hamowało mnie co inni sobie pomyślą, jak się zatnę albo czegoś nie zrozumiem. Bałam się choć wszyscy wokół mnie chwalili że całkiem dobrze mówię. Dzięki Oli zrozumiałam jak dlaczego zawsze byłam taka wymagająca wobec siebie. Źle się czułam ze sobą, zawsze coś było nie tak, najmniejsza niedoskonałość, błąd, strasznie mnie rozbijały. Mam teraz więcej zrozumienia dla siebie, jest mi z tym dobrze.

Jola

Zaczęłam rozumieć intencje krytyka i staram się z nim wejść w polemikę. A jak jest bardzo ciężko poproszę o pomoc osoby wspierające.

Czuje, że nie jestem już sama i to najbardziej mnie cieszy. W grupie słuchanie innych osób, które podobnie jak ja, zmagają się z podobnymi problemami dodaje otuchy. Czuję, że nie jestem odosobniona w swoich problemach. Czasami usłyszy się jakiś pomysł, na który sama bym nie wpadła. Można tak jakby spojrzeć na swoje problemy z innej perspektywy. I to że jestem już na jakimś etapie pracy ze sobą. A inni którzy są na początku drogi mają ten ogromny chaos w głowie, który tak niedawno ja przeżywałam.

Najbardziej podoba mi się praca z krytykiem po przez osoby wspierające. Już wcześniej korzystałam z ich pomocy ale nie miałam świadomości tego, co robię i że zawsze mogę się na nich wspierać. Wymyślanie wspierających postaci to też dla mnie nowość. Na początku nie do końca zrozumiałam, o co chodzi – raczej skupiłam się na wymyślaniu postaci, których by się mógł wystraszyć mój rozmówca. Teraz wiem że chodzi o takie wspierające, dodające odwagi, pewności siebie, uczące spokoju w sytuacjach stresujących. Ja nawet wymyśliłam sobie postać, która mi towarzyszy i daje poczucie wolności, bo sytuacja, w której jestem, zniewoliła mnie.