Do diagnozy lekarskiej alkoholizmu służą kryteria diagnostyczne,  zapisane w “Klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania ICD-10”. Jednak dla osób nie zajmujących się na co dzień medycyną, ich znacznie może być niejasne.

Sięgnij po pomoc Psychologa On-line

Poniżej znajdziesz przykłady z codziennego życia osoby uzależnionej pozwalające na określenie czy mamy do czynienia z alkoholizmem:

Silna potrzeba lub przymus picia alkoholu

Osoby uzależnione od alkoholu w okresach kiedy nie piją (utrzymują abstynencję), mają silną potrzebę napicia się alkoholu. Myśli koncentrują się wokół picia, pojawia się stan rozdrażnienia emocjonalnego.

Czasem alkoholicy mówią o tym stanie, “chodzi za mną alkohol”  a ich bliscy wyczuwają zbliżający się okres picia i czekają na moment, w którym skończy się czas trzeźwości.

Alkoholik, wbrew stereotypowym przekonaniom nie musi pić codziennie  – okresy picia przeplatają się z czasem abstynencji. Istotne jest powstawanie potrzeby napicia się w miarę wydłużania się czasu trzeźwości

 Trudności w kontrolowaniu rozpoczęcia lub zakończenia picia lub ilości wypijanego alkoholu.

Alkoholik nie musi się zawsze upić do nieprzytomności, czasem potrafi wypić tylko trochę, jednak kiedy zaczyna pić nie wiadomo czym to picie się skończy. Osoby nie uzależnione mogą kontrolować swoje picie dzięki wewnętrznym sygnałom sprawiającym, że od pewnego momentu picie nie daje już przyjemnych doznań, na ogół przestają pić w tym momencie. Alkoholik nie ma takiego wewnętrznego systemu “ostrzegania” w związku z czym częściej niż osoba zdrowa pije nadmiernie, do utraty kontroli nad zachowaniem.

Alkoholik nie mając wewnętrznego sygnału informującego o konieczności przerwania picia, potrzebuje jakiś zewnętrznych form kontroli np. przez samodzielne liczenie ilości jakie wypił lub przez oparcie się na kontroli innych osób. Te zewnętrzne formy kontrolowania picia często są nieskuteczne i alkoholik doświadcza wielu sytuacji, w których nie jest w stanie dotrzymać obietnicy lub swojego własnego postanowienia odnośnie picia

Wystąpienie zespołu abstynencyjnego po odstawieniu lub zmniejszeniu dawki alkoholu, przejawiające się charakterystycznymi objawami alkoholowego zespołu abstynencyjnego lub przyjmowaniem tej samej (lub bardzo podobnej substancji) w celu zmniejszenia nasilenia lub uniknięcia objawów zespołu abstynencyjnego.

Popularnie mówi się o tym “kac” i “klinowanie”. Organizm osoby uzależnionej wbudowuje alkohol w swój metabolizm i sygnalizuje spadek jego poziomu objawami ciała. Na ogół jest to uczucie wewnętrznego rozbicia, drżenia, trudności z koncentracją, nadmierna wrażliwość na bodźce (dźwięki, światło) w zaawansowanym alkoholizmie mogą występować napady padaczkowe i halucynacje. Stan ten może ulec szybkiej i radykalnej poprawie po spożyciu alkoholu. Co jest mechanizmem utrudniającym alkoholikowi zatrzymanie ciągu picia.

Potrzebuję konsultacji z psychologiem

Objawy tolerancji, takiej jak zwiększanie dawki alkoholu w celu uzyskania efektów, które początkowo były wywołane przez dawki niższe (dobry przykład stanowią osoby uzależnione od alkoholu, które są w stanie wypić ilość alkoholu, jaka u osób nie przyzwyczajonych mogłaby spowodować utratę przytomności lub śmierć).

Tzw. “mocna głowa” – osoby, które mogą dużo wypić i nie widać po tego po nich. Z czasem w uzależnieniu dochodzi o obniżenia tolerancji na alkohol i w zaawansowanych stadiach alkoholizmu człowiek upija się małą ilością alkoholu

Narastające zaniedbywanie innych przyjemności lub zainteresowań z powodu picia alkoholu; zwiększona ilość czasu poświęcona zdobywaniu alkoholu, jego piciu lub odzyskiwaniu równowagi po wypiciu alkoholu.

Obserwując osobę uzależnioną w dłuższym czasie, można zaobserwować zanikanie zainteresowań, znajomości i aktywności nie związanych z piciem. Życie alkoholika koncentruje się na kwestii picia inne sprawy schodzą na dalszy plan. Dotyka to też więzi z osobami najbliższymi i jest powodem poszukiwania przez nie przyczyn tego stanu rzeczy w sobie i w relacji. “Dlaczego mnie już nie kocha, co takiego robię”

Kontynuowanie picia pomimo oczywistych dowodów na występowanie szkodliwych następstw, takich jak uszkodzenie wątroby na skutek intensywnego picia lub obniżenie nastroju następujące po okresach picia dużych ilości alkoholu. Należy dołożyć starań w celu ustalenia, czy osoba pijąca jest lub można się spodziewać, że będzie, świadoma natury swojego picia i zakresu jego szkodliwych skutków.

Początkowo alkoholik poszukuje przyczyn różnych swoich kłopotów na zewnątrz siebie, zaprzeczając temu, że alkohol może mu w jakikolwiek sposób szkodzić. Z czasem jednak świadomość strat staje się na tyle mocna, że alkoholik już nie zaprzecza, że to jest problem. Jednak świadomość ta nie wystarcza do tego aby móc nie pić w dłuższym czasie. Alkohol pełni ważna rolę w radzeniu sobie z emocjami i samym tylko wysiłkiem woli jest bardzo trudno dokonać zmian koniecznych do życia na trzeźwo

 Sięgnij po pomoc